 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Гэта не вецер, не сонца, не хмары.
Гэта не поўня па-над гарадамі.
Гэта не зоркі, што падаюць долу.
Гэта не цацкі на ёлцы зімовай.
Гэта не птах, што ў паветры лунае.
Гэта не дым, дыхаць што замінае.
Гэта ні тое ні сёе, ні гэта.
Не спадарожнікі і не каметы.
Што ж гэта ў небе, у вольным паветры?
Што гэта – бачнае праз кіламетры?
Што гэта – людзям даруе надзею?
Што нам прарочыць чарговыя змены?
Што гэта скача, як коні, імкліва?
Што – у руках маладых мае сілу?
Што не згасае начамі і днямі?
Што нас вядзе, што заўсёды над намі?
Гэта адзінае, што не згубілі,
Хоць катавалі, палілі і білі,
Ды праняслі праз гады і дарогі –
Ў небе лунае наш сцяг перамогі!
2006
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
